Szyld poczthalterii słonimskiej
16.00 – 24.00
Nazwa: Szyld poczthalterii słonimskiej
Autor/nazwa wytwórcy/producent: nieznany
Data i miejsce powstania: Słonim, XVIII w.
Wymiary: wysokość: 489 mm, szerokość: 362 mm, głębokość: 2 mm
Technika/materiał: blacha malowana farbą olejną
|
|
| Pochodzący z XVIII w. szyld poczthalteri w Słonimie, w kształcie prostokąta, wykonany z blachy cynkowej. Na czerwonym tle u góry wymalowano białą, biegnącą po łuku szarfę z napisem dużymi literami: Stacya Poczthalteryi, co oznacza miejsce obsługi koni i wozów pocztowych. Na takiej samej szarfie poniżej znajduje się, również wypisany wielkimi literami napis: Słonimska. Pomiędzy szarfami umieszczono tarczę herbową dzieloną na cztery ćwiartki, w których przedstawione zostały: herby Polski i Litwy orzeł biały i pogoń litewska (rycerze galopujący na koniach), w układzie w lewym górnym rogu orzeł polski, w prawym górnym rogu Pogoń litewska, w lewym dolnym rogu Pogoń litewska, w prawym dolnym rogu orzeł polski. Jest to Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów, symbol państwa powstałego po unii lubelskiej w 1569 roku. Tarczę herbową okalają czerwono-białe draperie tkaniny spięte pośrodku, po bokach i u góry, ponad rogami tarczy herbowej. Na górze draperii umieszczono złotą koronę królewską. Poniżej herbu znajduje się trąbka pocztowa, a w otoku jej zwoju krzyż maltański (równoramienny krzyż z rozszerzającymi się ramionami w końcowej części której krawędź jest zakończona jak dwa rogi gwiazdy. O pojawieniu się szyldów pocztowych mówi zatwierdzona przez Jana Kazimierza ordynacja poczty przemyskiej z 1667 roku. Ordynacja nakazywała aby na budynku, w którym mieściła się poczta, umocować szyld z herbem państwowym i trąbką pocztową. Miał on wskazywać na publiczny charakter stacji, wzbudzać szacunek do poczty jako instytucji państwowej, a tym samym chronić ją przed zuchwałością rabusiów. Jednak powszechne stosowanie tych przepisów przyszło dopiero w drugiej poł. XVIII w. za panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. |