• WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW „ROCZNIKA MUZEALNEGO”
Drukuj
Udostępnij
Facebook Twitter

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW „ROCZNIKA MUZEALNEGO”

Godziny otwarcia

Czwartek: 10:00 – 16:00

 

Zapraszamy do współpracy i publikacji swych treści autorów, badaczy, kolekcjonerów oraz pasjonatów zainteresowanych tematyką zgodną z profilem czasopisma. Propozycje artykułów prosimy kierować do naszego działu redakcyjnego na adres: tomasz.suma@muzeum.wroclaw.pl

Nadsyłane teksty są recenzowane przez osoby wskazane przez Redakcję i na tej podstawie kwalifikowane do druku. Redakcja zastrzega sobie prawo proponowania zmian lub skrótów.

 

AUTORSTWO I ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Teksty przysyłane do „Rocznika Muzealnego” muszą być oryginalną pracą autorską. Wszystkie części tekstu nie będące autorstwa osoby podpisującej się pod artykułem (np. cytaty) muszą być odpowiednio wyróżnione (kursywą lub cudzysłowem) z obowiązkowym podaniem autora. W przypadku cytowania pracy nie publikowanej należy mieć zgodę autora, w przypadku pracy publikowanej należy cytat zaopatrzyć w przypis bibliograficzny.   W przypadku streszczeń w języku angielskim należy podać imię i nazwisko tłumacza. Ilustracje obce można wykorzystać za zgodą ich właściciela, należy też podać ich pochodzenie. W przypadku określenia miejsca przechowywania publikowanego przedmiotu informację pomijamy, gdy właściciel sobie tego nie życzy lub gdy jest to przedmiot pospolity.

 

TEKST PRZEDKŁADANY DO PUBLIKACJI

  1. Tekst powinien być napisany w programie Microsoft Word.
  2. Objętość tekstu nie powinna przekraczać 15 stron bez ilustracji. Ilość tekstu obliczana jest wg stron znormalizowanego tekstu (format A4, 1800 znaków ze spacjami na stronie, marginesy: górny i dolny, lewy i prawy – po 2,5 cm, wcięcie pierwszego wiersza w akapicie – 1,25 cm, interlinia – 1,5 wiersza, czcionka – Times New Roman, rozmiar – 12).
  3. Tekst powinien być wyjustowany. Na pierwszej stronie tekstu w lewym górnym rogu zamieszczamy imię i nazwisko, poniżej afiliację oraz adres e-mailowy lub miasto zamieszkania, następnie – na środku – tytuł.
  4. Tytuły czasopism, wystaw, konferencji, programów itp. podajemy czcionką prostą w cudzysłowie; tytuły książek, rozdziałów, artykułów, filmów, audycji, obrazów itp. podajemy kursywą bez cudzysłowu.
  5. Cytaty podajemy czcionką prostą w cudzysłowie, a obce terminy zapisujemy kursywą. Cytat w cytacie zaznacza się cudzysłowem ostrokątnym typu niemieckiego: »…«. Opuszczenia w cytowanym tekście sygnalizujemy wielokropkiem w nawiasie zwykłym: (…), wtrącenia własne opatrujemy nawiasem kwadratowym wraz z inicjałami: [przyp. – X.Y.].
  6. Pisownia określeń „wiek” i „rok”: po numerycznie podanym roku lub stuleciu stosujemy skróty (np. po 1558 r., w XIX w.), przed numerycznie podanym rokiem i stuleciem stosujemy pełny zapis (np. w połowie roku 1930; w wieku XIX).
  7. Daty: dzień zapisujemy cyfrą arabską, miesiąc słownie, słowo „rok” pełnym zapisem (12 grudnia 1956 roku). Stosujemy zapis: lata 20. XX wieku.
  8. Nazwy miesięcy podajemy cyfrą rzymską, gdy występują wraz z dniem i rokiem, bez oddzielających je kropek (np. 15 VII 1919 r.), w innych przypadkach w ich brzmieniu słownym (np. 1 marca; w maju 1921 r.).
  9. Liczebniki do dziesięciu włącznie zapisujemy słownie, od jedenastu – cyframi (np. pięciu muzealników; 30 osób). W przypadku liczebników porządkowych po cyfrze stawiamy kropkę (np. w 12. rzędzie). W zapisie liczebników powyżej tysiąca stosujemy spację (np. 2 746).
  10. Półpauzę bez spacji po obu jej stronach używamy przy określaniu zakresów: liczbowych (np. lata 1970–1985, s. 1–5) oraz relacji od–do (np. Warszawa–Wrocław). Półpauzę ze spacjami w funkcji myślnika stosujemy np. w wyliczeniach i dialogach.
  11. Nazwy własne: pisząc o danej osobie po raz pierwszy, podajemy jej pełne imię i nazwisko. Następnie dopuszcza się stosowanie skrótów i ich łączenie: inicjał imienia i nazwisko, samo nazwisko (jeśli w tekście nie występuje inna osoba o tym samym nazwisku). Obce imiona zapisujemy w brzmieniu oryginalnym (np. Piotr Steineller), z wyjątkiem osób zwyczajowo występujących w formie spolszczonej (np. Jerzy Waszyngton) oraz osób i dynastii panujących. Imiona i nazwiska odmienia się przez przypadki, wg zasad przyjętych w Słowniku języka polskiego oraz Nowym słowniku ortograficznym (najnowsze wyd. PWN).
  12. Tabele: treść tabeli – Times New Roman, 11 pkt; tytuł tabeli – nad tabelą – Times New Roman, 12 pkt, do lewej; słowo „Tabela” oraz numer porządkowy (bez kropki) pismem prostym, tytuł tabeli pisany w kolejnym wierszu kursywą.
  13. Edycja źródeł powinna opierać się na instrukcji wydawniczej opracowanej dla źródeł XIX i XX wieku przez Ireneusza Ihnatowicza (I. Ihnatowicz, Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i początku XX wieku, „Studia Źródłoznawcze” 1962, t. 7, s. 99–124).

PRZYPISY

  1. Stosujemy tzw. przypisy dolne, wielkość czcionki – 10. Odnośniki w tekście powinny być umieszczone przed kropką kończącą zdanie, z wyjątkiem sytuacji, gdy kończy je skrót (np.: w. – wiek; r. – rok), albo przed przecinkiem wewnątrz zdania. Numery odnośników w tekście i numery przypisów należy umieszczać w indeksie górnym bez zbędnych nawiasów i kropek po nich. Poszczególne elementy opisów bibliograficznych powinny być oddzielane od siebie przecinkami, przypis powinna kończyć kropka. W przypadku odwoływania się w przypisie do kilku pozycji bibliograficznych należy oddzielać je średnikiem.
  2. Stosujemy skróty łacińskie lub polskie (konsekwentnie dla całego tekstu w jednym języku):
  • ibidem (lub: tamże) (przy cytowaniu tego samego dzieła, co w poprzednim przypisie),
  • idem (lub: Tenże) (dla mężczyzny) i eadem (lub: Taż) (dla kobiety) (przy wymienianiu tego samego autora w jednym przypisie kilka razy po sobie),
  • op. cit. (lub: dz. cyt.) (dzieło cytowane),
  • a także odnośniki typu: zob., por., cyt.
  • należy używać następujących wariantów skrótów: t. (tom), z. (zeszyt), R. (rocznik), nr (numer), cz. (część), [w:], red. – wszystkie zapisywane małymi literami z wyjątkiem rocznika.
  1. Numery tomów, zeszytów, numerów, części itd. zapisujemy cyframi arabskimi.
  2. W przypadku wydawnictw elektronicznych podajemy adres, pod którym można znaleźć poszczególne pozycje w sieci oraz datę dostępu w nawiasie kwadratowym, np.: link do źródła [dostęp: 15.07.2019].
  3. Przypisy powinny być sporządzane wg przykładów:
  • PUBLIKACJE: imię, nazwisko, tytuł (kursywą), miejsce wydania, rok wydania, strona, np. Włodzimierz Polański, Jak przewożono pocztę w dawnych czasach, Toruń 1925, s. 10-17. Przy powtarzaniu cytowanego dzieła po nazwisku autora (bez inicjału imienia) podajemy kursywą skrót tytułu do pierwszego rzeczownika (bez wielokropka) oraz stronę lub strony, do których odnosi się odwołanie np.: Polański, Jak przewożono, s. 12.
  • PRACA ZBIOROWA i POD REDAKCJĄ: pełne imię (imiona) i nazwisko autora zapisane czcionką prostą, tytuł zapisany kursywą, w kwadratowym nawiasie litera w i dwukropek, tytuł publikacji kursywą, pełne imię (imiona) i nazwisko redaktora lub redaktorów zapisane czcionką prostą po określeniu skrótowym red. (nie: pod red.), np. Tomasz F. de Rosset, O polskich kolekcjach artystycznych XX wieku, [w:] Kolekcjonerstwo polskie XX i XX wieku. Szkice, red. Tomasz F. de Rosset, Agnieszka Kluczewska-Wójcik, Aldona Tołysz, Warszawa 2015, s. 248-259.
  • ARTYKUŁ: pełne imię (imiona) i nazwisko autora zapisane czcionką prostą, tytuł zapisany kursywą, nazwa czasopisma podana w cudzysłowie czcionką prostą, przecinek, numer rocznika zapisany cyfrą arabską (nie podajemy oznaczeń typu R., T., vol., Bd.), przecinek, rok, jeśli czasopismo posiada podział na zeszyty lub numery to po przecinku numer zeszytu lub numeru zapisany cyfrą arabską (tu podajemy oznaczenia typu z., t., vol. itp.) oraz jako ostatni element stronę lub strony, do których odnosi się odwołanie np.: Tomasz Suma, Urzędnicy pocztowi Królestwa Polskiego 1815–1871. Charakterystyka zbiorowości, „Przegląd Historyczny”, 47, 2006, z. 4, s. 1–15.
  • INTERNET: Cytując treści internetowe, stosujemy przypis wewnętrzny zawierający adres strony www oraz datę odczytu, np. www.muzeum.wroclaw.pl [dostęp: 15.07.2019]
  • ARCHIWALIA: sporządzając przypisy źródłowe z materiałów archiwalnych podajemy: nazwę archiwum lub biblioteki, nazwę zespołu w przypadku materiałów archiwalnych, sygnaturę jednostki archiwalnej, autora i tytuł źródła (jeśli nosi tytuł), numer strony (karty), ewentualnie przy karcie recto (skrót r.) i verso (skrót v.) np.: Archiwum Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu, Akta Eksponaty, MPiT 3/6-10, Donacje, k. 10.
  • PRASA CODZIENNA: sporządzając przypisy źródłowe z prasy (dzienników, tygodników, miesięczników) stosujemy zapis: pełne imię (imiona) i nazwisko autora zapisane czcionką prostą (jeśli publikacja sygnowana jest imieniem i nazwiskiem), tytuł zapisany kursywą, w cudzysłowie czcionką prostą nazwa gazety, przecinek, numer rocznika zapisany cyfrą arabską, data dzienna wydania gazety lub miesiąc np.: Witold Kraski, Osobliwości wrocławskiego muzeum, „Kurier Lubelski”, nr 302 z 29 XII 1961.

ILUSTRACJE

  1. Tekst artykułu może być wzbogacony ilustracjami. Prosimy o dołączanie ilustracji w rozdzielczości 300 dpi, w formacie JPEG lub TIFF.
  2. Ilustracja powinna zawierać opis (tytuł oraz źródło).
  3. Autor powinien zaznaczyć w tekście miejsce, w którym materiał ten ma się znaleźć.

 

W ODDZIELNYCH PLIKACH NALEŻY DOŁĄCZYĆ:

  1. krótką notę o autorze; prosimy również o podanie adresu, na który zostanie wysłany egzemplarz autorski i adresu elektronicznego do korespondencji i przekazania artykułu z „Rocznika Muzealnego MPiT” w wersji PDF,
  2. słowa kluczowe (5-7 słów), streszczenie (1300-1500 znaków) oraz abstrakt (400-600 znaków) zawierający podstawowe informacje o stawianych tezach, zastosowanej metodologii oraz wnioskach końcowych,
  3. bibliografię – w przypadku, kiedy nie zastosowano przypisów.