Wystawa Jednego Eksponatu – marzec-kwiecień 2022
Poniedziałek: Muzeum nieczynne
Zbliżała się wojna 1914 roku. Opisane są przygotowania mobilizacyjne, m.in. jak zamówił szycie munduur u krawca, jak otrzymał instrukcję „Cesarska i królewska poczta polowa” z poleceniem „przyswojenia sobie przepisów tej książki tak, aby można było oczekiwać w razie wojny rozwinięcia się bez usterek służby poczty polowej”. Rozkaz mobilizacji zawiódł go przez Złoczów do Krakowa. Tam został przydzielony do 72. Poczty Polowej należącej do 5. Dywizji Wojsk Pieszych. Wraz pocztą polową przeszedł cały front, co opisał niemal bez przerw – dzień po dniu. Przemarsze taborów, postoje, walki, luzowania, uroczystości, ilości listów, paczek, pieniędzy …. Na jednym z dłuższych postojów, w Czerniowcach w Rumunii (obecnie Ukraina) stanął na stancji u Polaków, gdzie poznał Marylkę, w której się zakochał. Po wojnie zdemobilizowany został w Wiedniu. Wrócił do Lwowa, kupił obrączki, pojechał do Czerniowic i się ożenił, a w pamiętniku zawarł wspaniały szczegółowy opis ślubu i wesela. Potem wróciwszy do Lwowa dostał zadanie służbowe, aby udać się do Wolnego Miasta Gdańska i jako doświadczony urzędnik pocztowy uczestniczyć przy przejmowaniu urzędów pocztowych przez Polaków i tworzyć polskie urzędy pocztowe w odrodzonej Polsce. Pojechał w nieznane zostawiwszy młodą żonę. Z Gdańska został przydzielony najpierw do Tczewa, a stamtąd do Łasina koło Grudziądza. Objął tam placówkę poczty polskiej, którą dopiero co utworzono. Sprowadził żonę, urodziło się im dwoje dzieci. Z czasem awansował i został przeniesiony do Bydgoszczy, gdzie otrzymał docelowo stanowisko Dyrektora Wydziału Finansowego Okręgu Poczty. Na stanowisku pracował do 1954 roku.