Zasady korzystania z pocztowych przewozów pasażerskich

W epoce dyliżansów przewozy pasażerskie odbywały się głównie pocztami wozowymi, w których stosowano różnego rodzaju pojazdy konne, w tym dyliżanse. Podróżni po opłaceniu przejazdu wsiadali do dyliżansu pocztowego, zajmując najwygodniejsze miejsca na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”. Z czasem, dla uniknięcia zatargów o lepsze miejsca, wprowadzono ich numerację zgodną z numerami widniejącymi na wykupionych biletach. Wysokość opłaty za przejazd pocztą wozową uzależniona była od długości przebytej drogi, rodzaju traktu, typu pojazdu, miejsca w pojeździe (w przedziale czy na odkrytych ławkach) oraz od ciężaru przewożonego bagażu. Zasady korzystania z pocztowych przewozów pasażerskich regulowały zamieszczane na odwrocie biletów „Wiadomości dla podróżnych potrzebne”, w których były podane między innymi surowe zakazy obowiązujące zarówno pasażerów, jak i obsługę dyliżansów, np. zakaz palenia tytoniu, zatrzymywania się po drodze w karczmach czy zakaz domagania się przez pocztylionów i konduktorów napiwków od podróżnych.